واژه «وقب» در زبان فارسی به معنای مختصری از زمان یا به عبارتی به معنی «پیش» یا «قبل» است. این واژه معمولاً در متونی که به زمان اشاره دارند، به کار میرود. در ادبیات فارسی، «وقب» ممکن است به معنای آغاز چیزی یا به معنای پیش آمدن یک اتفاق نیز مورد استفاده قرار گیرد.
برای درک بهتر، میتوان گفت که وقتی از «وقب» صحبت میکنیم، به زمانی اشاره داریم که چیزی قبل از وقوع یک رویداد دیگر رخ داده است.
به طور کلی میتوان گفت که واژه «وقب» به گذشته و زمانهایی که پیش از یک عمل یا واقعه مشخص اتفاق افتادهاند، اشاره دارد.