میشه انشا در مورد اولین حس نماز رو بگین لدفننن

سلام بفرمایید 🌙 انشا درباره اولین حس نماز نماز، نخستین پل ارتباطی میان انسان و خالق بی‌همتاست. لحظه‌ای که برای اولین بار قامت می‌بندیم، گویی در آغوش آرامش فرو می‌رویم. در ادامه، انشایی درباره اولین حس نماز آورده‌ام: وقتی برای اولین بار نماز خواندم، حس عجیبی در دلم شکل گرفت؛ حسی که تا آن روز تجربه‌اش نکرده بودم. انگار وارد دنیایی دیگر شده بودم؛ دنیایی پر از سکوت، آرامش و نور. صدای اذان که در فضا پیچید، قلبم تندتر زد. وضو گرفتم، دستانم را شستم، صورتم را تازه کردم و آماده شدم برای گفت‌وگو با خدا. وقتی تکبیره‌الاحرام را گفتم، حس کردم خداوند مرا می‌بیند. در آن لحظه، همه چیز برایم بی‌اهمیت شد؛ نه صدای اطرافیان، نه بازی‌های کودکانه، نه حتی نگرانی‌های کوچک روزمره. فقط من بودم و او. وقتی به رکوع رفتم، حس فروتنی در وجودم شعله‌ور شد. در سجده، اشک در چشمانم حلقه زد؛ نه از غم، بلکه از شوق اینکه می‌توانم با خدایم حرف بزنم. اولین حس نماز برای من، حس آرامش و امنیت بود. حس اینکه کسی همیشه هست که مرا می‌شنود، حتی اگر همه ساکت باشند. نماز برایم تبدیل شد به پناهگاهی در دل شلوغی‌های زندگی؛ جایی که می‌توانم خودم باشم، بی‌نقاب، بی‌تظاهر.