سلام لطفا دو حکایت از گلستان سعدی بنویسید و بازنویسی کنید و بازش کنید

به دوستم گفتم :' علت سکوت من آن است که هرگاه سخن نیک یا بد می گویم ، دشمنانم فقط سخنان بد مرا می شنوند . ' دوستم گفت :' امیدوارم که دشمن هیچگاه نیکی نبیند . هنر تو در چشم دشمن بزرگترین عیب است ، همچنان که دشمنان ، سعدی را که مانند گل است 'خار' می بینند ! موش کور چون توانایی دیدن نور درخشان خورشید را ندارد ، آن را زشت می پندارد .' حکایت به بازرگانی در یک معامله تجاری هزار دینار خسارت وارد شد ، به پسرش گفت :' این موضوع را برای کسی بازگو مکن ! ' پسر گفت :' پدر اطاعت می کنم ، اما بیان نکردن این موضوع نزد دیگران چه سودی برای ما دارد ؟! 'بازرگان گفت :' پنهان کردن این راز از یک مصیبت دیگر برای ما جلوگیری می کند و آن شماتت و سرزنش دیگران است . نباید دشمنانت را از غم خود آگاه کنی . زیرا آنها از غم تو شاد می شوند .'