حاج قاسم، تو فرمانده قلب ها بودی و با اینکه تو را از نزدیک ندیده ایم اما محبت تو دل ما جای گرفته و رفتنت برایمان غیر قابل باور است.
سردار ما؛ 20 سال جهاد در جبهه مقاومت از تو کوهی ساخته بود که هیچ کس توان مقابله و درهم شکستن آنرا نداشت. در تمام این سالها تنها دفاع از مردم و میهن و شوق شهادت بود که به تو انگیزه می داد.
تو آنقدر بزرگوار و نیکو سرشت بودی که سرانجامی به غیر از شهادت را نمیتوانست برایت انتظار داشت. تو به آرزویت رسیدی، آرزوی شهادت و دیدن دوباره دوستانت، همان هایی با یادآوری عروج آسمانی آنها اشک حسرت ریختی و هربار از صمیم قلب از خداوند خواستار شهادت شدی.
تو نسخه ای حقیقی از انسانیت بودی که نشان دادی می توان در اوج قدرت و صلابت، ساده و بی آلایش و از خود گذشته بود . تو از جنس نور بودی و به ما راه رستگار شدن را نشان دادی.
تو در مقابل دشمن پیروز شدی و چه ساده دل است دشمن ما. تو با شهادت خود بیش از قبل به ما نزدیک شدی و از حالا منش ما سلیمانی خواهد بود و تو تا ابد فرمانده ما باقی خواهی ماند و راه تو را ادامه خواهیم داد.
با شهادت تو عاشورایی دیگر به پا شد و تن پاره پاره تو، قبل و روح مردم را به درد آورد و داغ شهیدان گذشته را زنده کرد و این داغ تنها با گرفتن انتقام خون تو سرد خواهد شد.