از آن پس نهاد از بر خاک سر
چنین گفت: کای داور دادگر!
مفهوم این بیتها به این صورت است که:
فردی پس از وقوع حادثه یا اتفاقی ناراحتکننده، بیتاب میشود و با ناراحتی سر را روی زمین میگذارد. سپس، با تضرع و التماس به خداوند عادل و دادگر میگوید. این ابیات بیانگر شکایت و درخواست عدالتی از خداوند است.