انواع کلمه می توانند به ۹ بخش تقسیم شوند: اسم ها noun ضمیرها pronoun فعل ها verb صفت ها adjective قیدها adverb حروف اضافه preposition حروف ربطی conjunction حروف تعریف/ معرف اسم article حروف ندا یا حروف تعجبی interjections بعضی از کلمات بیش از یک نقش در جمله دارند که بر اساس فضا و کاربرد متفاوت است. حروف ندا یا کلمات تعجبی می توانند جمله های کامل را خودشان شکل دهند. جمله ای که می نویسید یا در زبان انگلیسی با آن صحبت می کنید، به ۹ بخش تقسیم می شود که شامل اسم، ضمیر، فعل، صفت، قید، حرف اضافه، حرف ربطی، حرف تعریف یا حروف تعجبی هستند. (بعضی از منابع فقط ۸ اجزای جمله دارند و حرف تعجبی را در این دسته بندی قرار نمی دهند.) ۳ روش جالب جمله سازی با کلمات انگلیسی (سایت و نرم افزار) یادگیری اسامی این بخش ها به تنهایی احتمالاً تاثیری ندارد و در حقیقت یادگیری اسم های اجزای جمله شما را به نویسنده بهتری به زبان انگلیسی تبدیل نمی کند اما می تواند یک فهم پایه از ساختار جمله و زبان انگلیسی از طریق آشنایی شما با عنوان های مختلف ایجاد کند. طبقه بندیهای کلمات open و close اجزای جمله در موارد رایج به طبقه بندی های open (اسم ها، فعل ها، صفت ها و قید ها) و در طبقه بندی های زمخسث (ضمیر ها، حروف اضافه، حروف ربطی، حرف تعریف/ معرف اسم ها یا حرف تعجبی) تقسیم می شود. نظرا بر این است که طبقه بندی های کلمات open می توانند تغییر کنند و به زبان اضافه شوند اما طبقه بندی های close تغییر پذیر نیستند، مثلا اسم های جدید هر روز ساخته می شوند اما حروف ربطی هرگز تغییر نمی کنند. طبق نظر زبان شناسان، عنوان part of speech یا اجزای جمله عموماً به مفهوم طبقه بندی کلمه یا دسته بندی های نحوی مرتبط است. این مفاهیم فهم کلمات را بر اساس ساختار کلمه نسبت به فضا آسان تر می کند. با این طبقه بندی ها می توانید دسته بندی و تفاوت close یا open جمله را متوجه شوید. ۹ مورد از اجزای جمله در این قسمت درباره هر بخش از اجزای جمله می خوانید و آن ها را شناسایی خواهید کرد. ۱-اسم اسم ها می توانند اسم یک فرد، مکان، شی یا ایده باشند. همچنین می توانند نقش بی شماری در جمله داشته باشند، از فاعل گرفته تا همه اهداف یک کار خاص. آن ها زمانی که مربوط به نام رسمی چیزی یا شخصی باشند، در حرف اول به صورت حرف کپیتال یا بزرگ نوشته می شوند که به آن ها اسم های خاص گفته می شود. برای مثال: pirate, Caribbean, ship, freedom, Captain Jack Sparrow ۲-ضمیر ضمیر ها به جای اسم در یک جمله می آیند. ضمیر ها نسبت به اسم ها عمومی تر هستند که فقط به افراد مرتبط می شوند. برای مثال: I, you, he, she, it, ours, them, who, which, anybody, ourselves ۳-فعل فعل ها کلمات عملی هستند که در مورد اتفاقی که در جمله افتاده است، صحبت می کنند. آن ها همچنین وضعیت فاعل جمله را نشان می دهند (is, was). فرم تغییر افعال بر اساس زمان (حال و گذشته) تعداد (مفرد یا جمع) می باشد، برای مثال: sing, dance, believes, seemed, finish, eat, drink, be, became ۴-صفت صفت؛ اسم ها و ضمیر ها را توضیح می دهد. آن ها مشخص می کنند که کدام، چقدر یا چه نوع. صفت ها باعث می شود که خواننده یا شنونده بتواند از معنای جمله، موارد به کار رفته شده را دقیق تر تصور کند. به طور مثال: hot, lazy, funny, unique, bright, beautiful, poor, smooth. ۵-قید قیدها؛ فعل ها، صفت ها و حتی قیدهای دیگر را توضیح می دهند. آن ها مشخص می کنند که چه زمانی، چه جایی، چگو
