نگارش نهم -

hosseyn

نگارش نهم.

انشا خوب دلخواه انترنتی نباشه

جواب ها

sogol

نگارش نهم

--- انشا درباره‌ی محبت محبت یکی از زیباترین هدیه‌هایی است که ما انسان‌ها می‌توانیم به یکدیگر بدهیم. محبتی که از دل پاک سرچشمه می‌گیرد، مانند نوری است که تاریکی‌ها را روشن می‌کند و غم‌ها را از دل‌ها می‌زداید. وقتی به کسی محبت می‌کنیم، در واقع لبخندی روی لب‌های او می‌کاریم و قلب خودمان را نیز آرام‌تر و روشن‌تر می‌سازیم. گاهی محبت در یک جمله‌ی کوتاه، یک لبخند ساده یا حتی کمک کردن در یک کار کوچک پنهان شده است. لازم نیست کارهای بزرگ انجام دهیم تا محبت را نشان دهیم. همین که دل کسی را نشکنیم، به حرف‌هایش گوش بدهیم و در سختی‌ها کنارش باشیم، یعنی محبت را به بهترین شکل نشان داده‌ایم. اگر در جامعه‌ای محبت وجود داشته باشد، آن جامعه پر از آرامش و صمیمیت خواهد بود. انسان‌هایی که به یکدیگر محبت دارند، کمتر درگیر دشمنی و کینه می‌شوند و بیشتر احساس امنیت و شادی می‌کنند. محبت مانند بذر کوچکی است که اگر در دل‌ها کاشته شود، درختی تنومند از مهربانی و انسانیت خواهد شد. در پایان باید گفت محبت نیرویی است که جهان را زیباتر و زندگی را شیرین‌تر می‌کند. چه خوب است که هر کدام از ما، هر روز حتی با یک رفتار کوچک، دنیای اطرافمان را مهربان‌تر کنیم. ---

امیر

نگارش نهم

انشا: شب پرستاره شب فرا رسیده بود و سکوت دل‌انگیزی همه جا را پر کرده بود. آسمان تاریک و آرام، مانند پرده‌ای مخملی، بالای سرم گسترده شده بود و هزاران ستاره نورانی، مثل فانوس‌های کوچک، چشمک می‌زدند. هر ستاره انگار داستانی برای گفتن داشت و با روشنایی خود شب را زنده کرده بود. نسیم خنکی که از میان شاخه‌های درختان می‌گذشت، برگ‌ها را نرم نوازش می‌کرد و صدای ملایم آن آرامش خاصی به دل می‌بخشید. من روی چمن‌ها نشسته بودم و به عظمت آسمان نگاه می‌کردم. ماه نیمه‌شب، مثل چراغی مهربان، نور نقره‌ای خود را روی زمین پخش کرده بود و سایه‌های درختان را کشیده و طولانی نشان می‌داد. در این سکوت و آرامش، احساس می‌کردم دنیا چقدر بزرگ و در عین حال چقدر زیباست. هر ستاره یادآور امید و آرزوهایی بود که در دل همه انسان‌ها روشن می‌ماند. شب پرستاره، نه تنها چشم‌هایم را بلکه قلبم را هم روشن می‌کرد و مرا به فکر واداشت. با نگاه کردن به این آسمان بی‌پایان، به یاد آوردم که زندگی هم مانند همین آسمان پرستاره است؛ گاهی تاریک و سرد، اما همیشه پر از روشنایی‌ها و امیدهایی کوچک که راه را روشن می‌کنند. و من با آرامش به خانه برگشتم، پر از حس خوب و شکرگزاری از زیبایی‌های ساده زندگی.

سوالات مشابه

Ad image

اشتراک رایگان فیلیمومدرسه

ویژه اول تا دوازدهم

دریافت