پاسخ به این سوال میتواند به این صورت باشد:
در دوران باستان، ایران، یونان و روم روابط پیچیده و چندلایهای داشتند. این روابط شامل جنگها، داد و ستدهای اقتصادی و فرهنگی و دیپلماسی بود. بنابراین، نوشتههای مورخان یونانی و رومی ممکن است تحت تاثیر دیدگاههای سیاسی و فرهنگی خودشان قرار گرفته باشد. آنها ممکن است برخی از جنبههای تاریخی را به شکل اغراقآمیز یا نادرست بیان کرده باشند تا برتری یا ضعف ایران را نشان دهند.
یک محقق باید به نوشتههای این مورخان با دیدهی نقد نگاه کند و تلاش کند تا از منابع مختلف برای تشکیل یک تصویر جامع و دقیق از تاریخ استفاده کند. به این ترتیب، منابع ایرانی، یافتههای باستانشناسی و دیگر اسناد تاریخی نیز باید در کنار آثار مورخان یونانی و رومی بررسی شوند.