فعل ماضی:
چنانکه می دانید کلمه درعربی و فارسی، برسه نوع است.1)اسم 2)فعل 3)حرف
ما در چهار درس اوّل کتاب عربی پایه هفتم ، با اسم و انواع آن آشنا شدیم.
تعریف اسم:
اسم کلمه ای است که برای نامیدن شخصی یا چیزی ( علیٌّ ، مِنْضَدَةٌ و...) و یا برای اشاره به کسی یا چیزی {اسم های اشاره}،( هذا – ذلک و...) و یا برای پرسش از کسی یا چیزی { اسم های پرسشی}، ( مَنْ – أیْنَ و...) بکار می رود.(در اسم زمان وجود ندارد)
از درس پنجم تا پایان درس دهم، ، با نوع دوّم کلمه یعنی (فعل) آشنا می شویم.
تعریف فعل:
فعل کلمه ای است که انجام شدن و وقوع کاری را در یکی از زمانهای(گذشته- حال – آینده) نشان دهد. (در فعل زمان وجود دارد)
کَتَبَ (نوشت، زمان گذشته)- یَکْتَبُ (می نویسد، زمان حال)- سَیَکْتَبُ( خواهد نوشت، زمان آینده)
تعریف فعل ماضی:
کلمه ای است که انجام شدن و واقع شدن کاری را ،در زمان گذشته نشان می دهد.
مانند فعل: ( کَتَبْتُ = نوشتم).{ نوشتن یک کار است ، و دارای یک زمان ، یعنی گذشته)
فعل های ماضی فارسی و عربی
هر فعل ماضی در فارسی به 6 حالت یا صورت بیان می شود. که در اصطلاح به هر یک از آن حالت ها (صیغه) می گویند.
هرفعل ماضی درعربی به 14حالت یا صورت بیان می شود، به اصطلاح فعل ماضی عربی14 صیغه دارد .
چرا تعداد حالت های یک فعل ،در فارسی و عربی اینقدر با هم متفاوت است؟!!
چرا فعل ماضی فارسی6حالت دارد .درحالیکه همان فعل در عربی 14حالت؟
جواب:
زیرا فعل هادر فارسی برای (مذکر و مونث)یا(مفرد،مثنی،جمع) یکسان بکار می روند.
به عنوان مثال:
فعل (نوشتی) را می توانیم مشترکاً هم برای یک مرد بکار ببریم و هم برای یک زن.
و فعل(نوشتند)را می توانیم هم برای دو مرد و هم دو زن و هم برای چند مرد و یا چند زن مشترکاً
