عبارت "ز نخچیر فروبرد چندی به جیب که بخشنده روزی فرستد ز غیب" دارای کنایه است. در اینجا "فروبردن به جیب" به معنای ذخیره کردن یا پسانداز کردن است و اشاره به این دارد که فرد باید با تدبیر و مدیریت به دارایی و منابع خود توجه کند و بخشی را پسانداز کند، زیرا روزیدهنده (خداوند) هم از جایی که فرد انتظار ندارد، رزق او را میرساند.
این کنایه به ما میآموزد که علاوه بر تلاش و برنامهریزی، به قدرت خداوند و سرنوشت هم اعتماد کنیم.