معرکه یادت نرع😊🙏
مقدمه
مشخصه اصلی شب یلدا دورهمیهای خانوادگیاست و مشخصه اصلی کرونا دوری و حفظ فاصله اجتماعی است. خانوادههای ایرانی تمام سال منتظر شب یلدا هستند تا باهم فال حافظ بگیرند و انار و آجیل بخورند و بخندد، اما با آمدن کرونا انگار همه چیز زیر و رو شد.
بدنه
امسال خبری از دورهم جمع شدن نیست، نه عید به دید و بازدید گذشت و نه حالا شب یلدایی قرار است برگزار شود. همه چیز محدود شده به تماسهای تصویری واتساپی و اینستاگرامی. خبری از شور و شوق واقعی نیست و برای حفظ ظاهر فقط یک ظرف انار و دیوان حافظ را روی میز گذاشته ایم تا توی تماس های تصویری با خاله و دایی بگوییم شما اینجا نیستید اما ما خیلیم خوشحال هستیم و درحال یلدا گرفتنیم.
اما واقعیت این است که تا تماس های تصویری تمام شود هر کس میرود یک گوشه خانه و به کاری مشغول میشود. مامان میرود توی آشپزخانه و سعی میکند کوفتههای وارفته را سروسامان دهد، بابا تلویزیون را این کانال و اون کانال میکند، منم نشستم و یکی بازی آنلاین با دوستانم میکنم. نه از جایی صدای خنده میآید، نه کسی فال حافظ میگیرد، نه من با خواندن غزلهای حافظ به غلط روح جناب حافظ را به درد میآورم. شوهرخاله نیست تا چیزهای بی مزه تعریف کند و ما به بیمزگیهایش بخندیم و کرسیاس نیست تا سر جای نشستن به دورش دعوا کنیم.
همه چیز خیلی سرد و بی مزه، مثل بقیه روزهای سال میگذرد، حتی غمگینتر و دلسردکنندهتر.
نتیجه گیری
باید از همه فرصتهای زندگی استفاده کنیم، یکدیگر را دوست داشته باشیم و از لحظهها برای شاد کردن یکدیگر بهره ببریم. چون ممکن است به یکباره همه چیز عوض شود و کارهای روزمره گذشته به محالات بپیوندد و مثل یلدا حتی نتوانیم به خانه بزرگترها برویم آنهارا ببینیم. اما میتوانیم در خانه با همان تعداد کم هم برنامههای خوبی داشته باشیم، شاید کرونا فرصتی است تا ما بتوانیم جور دیگری شاد باشیم و از زندگی لذت ببریم.