معنای کلمهای یا جملهای را در یک متن تشخیص داد. قرینهها به دو نوع لفظی و معنایی تقسیم میشوند:
1. قرینه لفظی (ساختاری):
قرینه لفظی، به نشانههای زبانی و ساختاری اشاره دارد که در متن وجود دارند و به فهم معنای کلمات و جملات کمک میکنند. این نشانهها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
واژگان هممعنا: استفاده از کلماتی که دارای معنای مشابه هستند.
واژگان متضاد: استفاده از کلماتی که دارای معنای مخالف یکدیگر هستند.
ترتیب کلمات: ترتیب کلمات در جمله میتواند معنای آن را تغییر دهد.
علائم نگارشی: علائم نگارشی مانند نقطه، ویرگول، دو نقطه و ... می توانند معنای جمله را تغییر دهند.
ساختار دستوری: ساختار دستوری جمله (مثل فعل و نهاد) می تواند به فهم معنای جمله کمک کند
2. قرینه معنایی (مضمونی):
قرینه معنایی به معنای کلی متن، زمینه، تجربه و دانش خواننده و ... اشاره میکند. این نوع قرینه به خواننده کمک میکند تا معنای کلمات و جملات را در زمینه متن درک کند.
مثال ها:
قرینه لفظی:
'او خسته بود، ناامید شد و ناچار به خانه رفتن.' (واژگان هممعنا: ناامید، خسته)
آنها رفتن را به ماندن ترجیح دادند.' (واژگان متضاد: رفتن، ماندن)
'اول آنها سفر کردند، بعد خانه خریدند.' (ترتیب کلمات)
'آنها به من گفتند: 'برو'.' (علائم نگارشی)
قرینه معنایی:
' او به کتابخانه رفت.' (خواننده با دانش خود میداند که کتابخانه مکانی برای مطالعه است، بنابراین او احتمالاً برای مطالعه به کتابخانه رفته است.)