جواااااب😅

های تشخیص صفت از مضاف الیه: 1. اگر میان موصوف و صفت «ی» - که نشانه ی یکی بودن است- بیاوریم، ساختمان موصوف و صفت معنای خود را از دست نمی دهد: توپِ بزرگ توپی بزرگ امّا اگر میان مضاف و مضاف الیه «ی» بیاوریم چیزی بی معنی به دست می آید: توپِ مجید توپی مجید 2. اگر از میان موصوف و صفت، کسره را برداریم و «است» یا یک فعل ربطی دیگر به آخر آنها بیفزاییم جمله ای معنی دار به دست می آید که در آن موصوف به نهاد و صفت به مسند تبدیل می شود. توپِ بزرگ توپ، بزرگ است. امّا اگر درباره ی مضاف و مضاف الیه این کار را بکنیم جمله ای بی معنی به دست می آید: توپِ مجید توپ، مجید است؟! الف) بعد از ترکیب ها علامت صفت تفضیلی « تر » میگذاریم ، اگر معنی داشت صفت و موصوف است ، ولی اگر معنی نداشت مضاف و مضافٌ اله است . مثال: دیوار بلند -------- دیوار بلند تر : صفت و موصوف دانشمند بزرگ -----دانشمند بزرگ تر : صفت و موصوف کشور ایران ------- کشور ایران تر ( معنی ندارد ) مضاف و مضافٌ الیه ب) بعد از کلمه ی اول علامت ویرگول می گذاریم و بعد از کلمه ی دوم فعل « است » قرار می دهیم .اگر معنی نداشته باشد مضاف و مضافٌ الیه است. با کلمه ی « این » در ابتدای جمله . مثال : گل زیبا ------------- این گل، زیبا است . : صفت و موصوف کتاب سبز ----------- این کتاب ، سبز است : صفت و موصوف پایه ی میز --------- این پایه ، میز است ( معنی ندارد) مضاف و مضافٌ الیه موصوف و صفت و مضاف و مضاف الیه اول برای تشخیص صفت اگر به کلمه ای تر و یا ترین اضافه کنیم و کلمه به دست آمده معنی دار شد آن کلمه صفت است . معمولاً صفت را نمی توان جمع بست .( به آن ها یا ان اضافه کرد ). برای تشخیص موصوف و صفت از مضاف و مضاف الیه می توان به ترکیب یکی از موارد زیر را اضافه نمود در صورتی که ترکیب به دست آمده معنی دار شد موصوف و صفت و اگر بی معنی بود مضاف و مضاف الیه است 1- به آخر ترکیب « تر » اضافه کنیم . 2 - به آخر ترکیب « است » اضافه کنیم . 3– بین دو کلمه « ای » اضافه کنیم . 4 – دو یا سه مورد بالا را با هم اضافه کنیم مثال : کلاس پنجم کلاس پنجم تر کلاسی پنجم است که هیچ کدام از ترکیبها معنی دار نیست پس مضاف و مضاف الیه است .