باران خود عاشق ترین نعمت خداست. قطره قطره و نم نم دل را می برد و در هوای عشق پرسه می زند . وقتی هوای باریدن می کند همه عشاق به صف می ایستند و دل را به دریا شدنش می سپارند. اگر باران را خوب نگاه کنید انگار زنگار از دل می برد. در میان گلها و درختان هم نوا و صدایی بر پاست، مهمانی عظیم در راه است و کسی نمی تواند ندای خوشش را نشنود.
تنها رحمتی که همه از آن می گریزند ولی دوستش می دارند، نعمتی وصف نشدنی که با هیچ کلمه و جمله ای نمی توانیم توصیفش کنیم. اگر نبارد دنیا شوره زاری بیش نیست و همه جا نابود خواهد شد. ای همه خوبی و پاکی و لطافت.من تو را چون نفس صبح دوست می دارم.تو را چون خنده آفتاب ، نفس گرم مادر، ای قطره بهشتی، زلال ناب بی انتها، تو را چون روح عشق دوست می دارم.
تو طراوت جنگل، صداقت دریا و زلال ناب رویشی، باران یعنی همه رحمت، نعمت، فراوانی و همه کرامت. دریا با وجود تو دریا می شود، صحرا با وجود تو سرسبز می شود. درخت با تو شاد است و گل به ذکر تو ناز دارد. همه شادی و سرزندگی و لطف و عنایت تو است که جهان در تلاطم است وگرنه بی تو دنیا حرفی برای گفتن ندارد. تو خلاصه همه خوبی هایی، لختی بخند تا دنیا سبزفام شود. ای همه لطف خدا . قطرات تو دانه های سرشکند و بی وجودشان چشم دنیا خشک است. ای باران ببار و از بارشت دنیا را زیبا و جذاب گردان.
ای همه مهر و دلدادگی و شیدایی. تو که می باری دل هوای بهشت می کند و من با این بهشت زندگی از سر می گیرم . ای همه سرزندگی من تو را قدر می دانم و از تو خوب استفاده می کنم اما تو ببخش که مرتب می باری و ما دلمان شسته نمی شود.باران بهترین و زیباترین نعمت خداوند است که ما را به یاد خدا و عظمت خودش می اندازد. هر جا باران نباشد، شادی و زندگی نخواهد بود. تمام زندگی به نگاه باران گره خورد است. باران لطف مکرر است و وفور نعمت است. ای همه کرامت و شور و حال، برای هر قطرهات هزار بار شکر. من سجاده را روی به روی تو می گشایم تا خدا را دم به دم شکر کنم و از وجودش نهایت لذت را ببرم.