شبه جمله به عبارتی گفته میشود که به صورت کامل یک جمله نیست، اما بخشی از یک جمله است و به طور مستقل دارای معنا نمیباشد. در زبان فارسی، شبه جملهها معمولاً شامل گروههای اسمی، قیدی، صفتی و... هستند که ممکن است سؤالهایی را ایجاد کنند اما به تنهایی نمیتوانند به عنوان یک جمله مستقل در نظر گرفته شوند.
در این مورد، عبارت "دوستان مبادا" یک شبه جمله است زیرا به طور کامل مفهوم را نمیرساند و نیاز به ادامه دارد تا به یک جملهی کامل تبدیل شود. برای نمونه، اگر بگوییم "دوستان مبادا بینظم باشید"، این جملهی کاملی است که مفهوم را به وضوح منتقل میکند.
بنابراین، میتوان گفت که "دوستان مبادا" به تنهایی یک شبه جمله محسوب میشود.