«استعاره» یکی از رایجترین انواع آرایههای ادبی به شمار میآید که در تمامی آثار فاخر ادبیات فارسی به کار رفته است. استعاره واژهای عربی، به معنای «به عاریت گرفتن چیزی» است. در حوزه ادبیات نیز به این معناست که از واژهای برای اشاره به واژه دیگری استفاده شود. استعاره بر اساس آرایه تشبیه ساخته میشود. به عبارت دیگر، ابتدا آرایه تشبیه ساخته میشود و سپس با حذف مشبه یا مشبهبه، آرایه استعاره به وجود میآید. بنابراین، در هر استعارهای، یا مشبه و یا مشبهبه حذف میشوند.
به طور مثال، در جمله «ستارگان چشمک میزنند.» نوعی استعاره وجود دارد که بر مبنای تشبیه شکل گرفته است. به عبارت دیگر، «ستارگان» به «انسان»هایی تشبیه شدهاند که میتوانند چشمک بزنند. «ستارگان» مشبه و «انسان» مشبهبه این تشبیه است. با حذف مشبهبه (ستارگان) از ساختار تشبیه، استعاره این جمله شکل گرفته است.