دوست من سلام سول کاملاً زیبای پرسیدی و فرق کنایه مجاز و استعاره در جمله و بیت روو میخوای من ابتدا برات توضیح میدهد و بعد از هر کدوم یه مثال برات میزنه.
کنایه کنایه سخنی است که در معنای واقعی و حقیقی خود به کار نمی رود در اصل عبارت یا ترکیبی است که منظور گوینده فقط معنای لفظی و واقعی عبارت نیست بلکه از معنای لفظی و اصلی عبور میکند و معنای دیگری مد نظر است دقت کنید که بر خلاف استعاره مجاز یک کلمه هستند و کنایه یک کلمه نیست بلکه یک عبارت فعلی و ترکیب است که فشرده در یک جمله است
برای مثال چپ نگاه کردن سماق مکیدن ریش سفیدی ریگی به کفش داشتن یا تنگ نظری.
استعاره اگر از میان ارکان تشبیه داده شده مشبک یا مشبه به حذف شود به آن استفاده می گویند و با توجه به حذف مشبه و مشبه آن به استعاره دو نوع استعاره نوع اول مصرحه اگر از ارکان تشبیه مشبه حذف شود.
برای مثال گنج را در کلاس و پای درس معلم یافتند اینجا گنج استعاره از دانش.یا اگر استعاره نوع دوم کنی گاهی مشابه آن به حذف میشود و مشبه همراه با نشانه از مشبه باقی میماند که با آن استعاره مکنیه می گویند برای مثال به صحرا شدم عشق باریده بود عشق منظور از باران که باران در جمله حذف شده.
و در آخر مجاز مجازی یعنی به کار بردن واژه ای به جای واژه دیگر با هر دلیلی به جز تشبیه مجاز نامیده میشه نکته مهمی که مجاز معمولاً در یک اسم دیده میشه در یک عبارت یا فعل برای مثال سراسر همه دشت بریان شدن بر آن چهره خندان گریان شدند..
نسبت دیوار آنچه گویی گوش دار تا نباشد در پس دیوار گوش..
بدان آهن چو آزمون کرد تواند ستون را بیستون کرد
این بیت آخر منظور از آهن جنس آهن نیست بلکه پتکی است که به وسیله آن ساخته میشود یا در بیت دوم منظور از گوش خود گوش نیست بلکه کسی که فالگوش باشد یا در بیت اول منظور دشت نیست بلکه نشانه به همه افراد حاضر دارند.
موفق باشی.