بچه ها کسی میتونه ارایه مجاز و استعاره رو توضیح بده

مجاز: استفاده از واژه هایی با معنای غیرواقعیشون در شعر یا نثر. مثلا میگیم که سرمو تراشیدم: اینجا سر مجازا مو هستش،در اصل منظور ما موهای سره نه خود سر. یا مثلا یکی بهمون میگه 'یه بشقاب دیگه بخور'،منظورش خود بشقاب نیستش محتویات داخلشه،پس اینجا بشقاب مجازا غذا هستش. استعاره: تشبیهی که همه ارکان حذف شده و فقط مشبه به مونده یا به قولی میشه گفت از یه واژه ای به جای واژه دیگه استفاده کنیم که بینشون شباهت زیاد باشه. مثلا تو این بیت' دریغ است ایران که ویران شود، کنام پلنگان و شیران شود' و اینجا پلنگان و شیران استعاره از دشمنان و آدم های بد هستش.

مجاز کلا وقتیه که کلمه تو معنی واقعیش به کار نره(چیزی رو بجای خود اون اوردن مثلا متن ستایش😂میگه پیدا و پنهان منظورش در واقع کل جهانه ولی بجاش از پیدا و پنهان استفاده کرده) استعاره هم خودش نوعی از مجازه که انگار داره تشبیه میشه(دو رکن اصلی مشبه و مشبه هم حتما وجود داره.)

مجاز=اگه کلمه توی معنای حقیقیش به کار نره بهش میگن مجاز مثلا هفت افلاک=مجاز از کل دنیا دنیا این را میداند=مجاز از مردم دنیا این را میدانند استعاره هم به تشبیهی گفته میشه که یا مشبهش یا مشبه به حذف شده باشه اگه هیچکدومش حذف نشده باشه بهش میگیم تشبیه بلیغ(همون اضافه تشبیهی) نگار میدرخشد=استعاره از مشهور شدن مشبه به حذف شده پس استعاره اس هر استعاره ای هم تشخیصه.