سجع یعنی هم آوایی واژه های پایانی توی جمله ها و عبارت ها داخل نثر که فقط مختص به نثره (متن) که چند نوع هست داخل کتاب گفته سه نوعش رو
دو واژه ای که صامت و مصوت (حروف پایانی) یکی باشه (هم قافیه باشن) سجع مطرف هست مثل یار و بهار
دو واژه ای که وزن هاشون یکی باشه یعنی تعداد بخش هاشون و واج هاش برابر باشه میشه سجع متوازن مثل محنت ، شادی یا باطل ، ضایع
دو واژه ای هم که هم هم قافیه باشن و هم هم وزن باشن سجع متوازی هستن مثل وفا ، جفا
و بهترین نوع سجع اون سجعی هست که هم قافیه رو داشته و هم وزن رو یا بهتره بگم سجع متوازی بهترین نوع سجع هست
مسجع هم به اون نثر یا متنی که توش سجع به کار رفته باشه میگن و یا با اون واژه هایی که سجع دارن میگن مسجع 🫴