دهانههای سرخرگها (آرتریولها) برخلاف سیاهرگها در نبود خون باز هستند به دلیل ویژگیهای ساختاری و عملکردی آنها.
سرخرگها دیوارههای ضخیم و الاستیکی دارند که به آنها امکان میدهد فشار خون بالایی را تحمل کنند و خون را به سمت بافتها و اندامها منتقل نمایند. این دیوارههای ضخیم شامل لایههای عضلانی و بافت همبند هستند که به سرخرگها استحکام و انعطافپذیری میدهند. در زمان نبض، این دیوارهها متسع میشوند و به این ترتیب، میتوانند خون را به اندازه کافی منتقل کنند.
از سوی دیگر، سیاهرگها دیوارههای نازکتری دارند و بیشتر برای بازگرداندن خون به قلب از اندامها عمل میکنند. در سیاهرگها دریچههایی وجود دارد که کمک میکنند خون به سمت قلب برگردد و از عقبرفتن آن جلوگیری کنند. در غیاب خون، سیاهرگها معمولاً شامل محفظههای خالی هستند که ممکن است به آرامی بسته شوند، اما سرخرگها با توجه به ساختارشان و نیرویی که میتوانند تحت فشار تحمل کنند، در حالت باز باقی میمانند.
بنابراین، به خاطر خصوصیات ساختاری و عملکردی سرخرگها و سیاهرگها، دهانههای سرخرگها برخلاف سیاهرگها در نبود خون باز هستند.