مقدمه:در آغاز پاییز، زمین به تدریج پوشیده از رنگهای خرمایی و زرد میشود. برگهای درختان به آرامی از شاخهها پایین میآیند و همچون برگهای زرد و قرمزی روی زمین پخش میشوند. باد لطیفی که از دور میآید، این برگها را به رقص درمیآورد و صدای خراشیدن آنها در هوا، آهنگ زیبایی را برای ما ترانه میخواند.
تنه ی اصلی:در این فصل، هوا سرد و خنک است. بارانهای خفیف نیز زمین را آباد میکنند و عطر خاصی به هوا میبخشند. گاهی اوقات، آفتاب نیز از پشت ابرها بیرون میآید و نور خود را به ما هدیه میدهد. آسمان آبی با ابرهای پراکنده، یک تابلوی زیبا و آرامشبخش را برای ما رقم میزند.
در این فصل، باغها و مزارع پر از میوههای خوشمزه و رنگارنگ میشوند. انواع میوهها از درختان بریزیده و در سبدها و سبوها جمع میشوند. بوی خاص میوهها و عطر گلها همهجا حس میشود و قلب ما را به شادی و خوشحالی میکشاند.
نتیجه گیری:پاییز، زمانی است که طبیعت خود را به یک زیبایی بینظیر پوشانده است. این فصل یادآور زیبایی و آرامش است و همهی ما را به خود میکشاند تا از لحظات زندگی لذت ببریم و از زیباییهای طبیعت لذت ببریم.