قدمه : در فرهنگ ما دونوع فضول وجود دارد یکی از انواع آن بدین گونه است که حرف های کس دیگر را به کس دیگر منتقل میکند و در اصطلاح به این افراد خبرچین هم میگویند. نوع دیگر کسی است که در کارهایی که به او ارتباطی ندارد دخالت کرده و در اصطلاح فضولی میکند موضوع ضرب المثل به نوع دوم بر میگردد که در همه کارها خود را دخالت میدهد . این افراد دچارنوعی بیماری هستند که درآن خودرا دانشمند و استاد در همه زمینه های موجود در روی کره زمین از بدو خلقت تا کنون میدانند فقط کافی است در کنار آنها از موضوعی صحبت کرد.
بند بدنه : آنان به راستی گوش های تیزی دارند که حدود هشت برابر انسان های عادی شنواترند و چشم های قوی هم دارند که یک کمی از عقاب تیز بین تر است. بدین گونه که اگر در فاصله چندمتری از آنها در مورد موضوعی صحبت کنیم آنها به راحتی میشنوند و چون حس انسان دوستی زیادی هم دارند نمیتوانند خودرا دخالت ندهندو چون قطعا در آن موضوع مثل علوم دیگر استادند حتما نظری راجع به آن دارند در شعاع 50 متری آنها هر اتفاقی بیفتد از چشم آنها دور نمانده و همچون برق خود را به آنجا رسانده و کار خود را رها میکنند و نظر کارشناسی خود را میدهند. این عادت خوب تا پس از مرگ هم همراه آنهاست به طوری که در شب اول قبر در امور نکیر و منکر نیز دخالت کرده و حتی نسبت به اسم آن دو هم نظر میدهند و این کار همچنان ادامه دارد تا جایی که وقتی حضرت اسرافیل در سور بدمد و قیامت برپاشود و آنها را تا اول حیاط جهنم ببرند که بسوزانند به علت استادی در علم آتش و هیزم پیش از اینکه آتش روشن شود حس انسان دوستانه فضولی آنها گل کرده و میگویند چرا هیزمش تر است و خوب آتش نمیگیرد و به جای هیزم میتوانید از ژل های آتش زا استفاده کنید و این داستان همچنان ادامه دارد.
نتیجه : به امید روزی که دانشمندان مان به اندازه فضول هایمان دانشمند شوند عقاب هایمان به اندازه فضول هایمان بینا….
