در دوره مشروطه اول در ایران (1285 تا 1289 هجری شمسی)، اقدامات مهمی توسط مشروطهخواهان انجام شد که هدف آنها دستیابی به آزادی، عدالت و حکومت قانون بود. در این راستا، دو اقدام کلیدی مشروطهخواهان عبارتند از:
1. **تاسیس مجلس شورای ملی**: یکی از نخستین و مهمترین اقدامات مشروطهخواهان، تأسیس مجلس شورای ملی در تهران بود. این مجلس به عنوان نماد اراده ملی و نماینده مردم، به تصویب قوانین و نظارت بر دولت پرداخته و به مبارزه با استبداد پرداخت. تاسیس مجلس نشاندهنده تحقق خواستههای مردم برای حکومتی قانونمدار و دموکراتیک بود.
2. **صدور فرمان مشروطه**: در پی مبارزات و فشارها، مظفرالدین شاه در سال 1285 هجری شمسی فرمان مشروطه را صادر کرد. این فرمان، آغاز دوره مشروطه در ایران بود و اقدامات قانونی و ساختار قدرت را در کشور به رشته تحریر درآورد. با صدور این فرمان، قوانین و حقوق اساسی برای مردم تعیین شد و ساختار حکومتی به سمت نظام پارلمانی پیش رفت.
این دو اقدام نقش بسزایی در شکلگیری تاریخ معاصر ایران داشتند و تأثیرات آنها تا سالها بعد در سیاست و جامعه ایرانی مشهود بود.