-کار نیک را تحسین و تشویق میفرمود و کار بد را تقبیح مینمود و از آن نهی میکرد. ۳۲-آنچه موجب صلاح دین و دنیای مردم بود به آنان میفرمود و مکرر میگفت هرآنچه حاضران از من میشنوند به غایبان برسانند. ۳۳-هرکه عذر میآورد عذر او را قبول میکرد. ۳۴-هرگز کسی را حقیر نمیشمرد.
معرکه یادت نره🍶