مثالی از بن میخواستم

بن در زبان فارسی به قسمتی از فعل گفته می‌شود که معنی اصلی فعل را منتقل می‌کند و معمولاً با تغییراتی همراه است. در زبان فارسی، بن معمولاً به سه نوع تقسیم می‌شود: بن مضارع، بن ماضی و بن امر. برای مثال: - بن ماضی: "نوشتن" - در اینجا "نوشت" بن ماضی است. - بن مضارع: "می‌نویسم" - در اینجا "می‌نویس" بن مضارع است. - بن امر: "نویس" - در اینجا "نویس" بن امر است. به عنوان یک مثال دیگر، فعل "خواندن" را در نظر بگیرید: - بن ماضی: خواند - بن مضارع: می‌خواند - بن امر: بخوان بن‌ها در صرف فعل‌ها و تشکیل زمان‌های مختلف به کار می‌روند و کمک می‌کنند تا فعل‌ها به درستی در جملات استفاده شوند.

بن در زبان فارسی به قسمتی از فعل گفته می‌شود که معنی اصلی فعل را منتقل می‌کند و معمولاً با تغییراتی همراه است. در زبان فارسی، بن معمولاً به سه نوع تقسیم می‌شود: بن مضارع، بن ماضی و بن امر. برای مثال: - بن ماضی: 'نوشتن' - در اینجا 'نوشت' بن ماضی است. - بن مضارع: 'می‌نویسم' - در اینجا 'می‌نویس' بن مضارع است. - بن امر: 'نویس' - در اینجا 'نویس' بن امر است. به عنوان یک مثال دیگر، فعل 'خواندن' را در نظر بگیرید: - بن ماضی: خواند - بن مضارع: می‌خواند - بن امر: بخوان بن‌ها در صرف فعل‌ها و تشکیل زمان‌های مختلف به کار می‌روند و کمک می‌کنند تا فعل‌ها به درستی در جملات استفاده شوند.