فعلهای اسنادی، فعلهایی هستند که برای بیان نسبت یا ارتباط بین دو بخش جمله به کار میروند و معمولاً به معنای "هست" یا "بود" هستند. در زبان فارسی، فعلهای اسنادی مهمترین فعلهای این گروه عبارتند از:
1. **هست**: برای بیان وجود چیزی یا حالتی به کار میرود.
- مثال: او دانشآموز است.
2. **بود**: برای بیان حالت یا وجود در گذشته استفاده میشود.
- مثال: دیروز او در کلاس بود.
3. **میباشد**: کاربردی رسمیتر دارد و برای بیان ارتباط استفاده میشود.
- مثال: او مهندس میباشد.
4. **نمیباشد**: برای بیان عدم وجود یا نبودن چیزی به کار میرود.
- مثال: این کتاب متعلق به من نمیباشد.
فعلهای اسنادی معمولاً به همراه اسم یا صفت میآیند و نقش مفعول یا خبر را در جمله ایفا میکنند.
