انشا در مورد عروسک های من هر کی بفرسته تاج می دم لطفا عجله دارم

عروسک‌های من، دنیای کوچکی هستند که در گوشه‌ای از اتاق من جای گرفته‌اند. هر کدامشان داستانی دارند، خاطره‌ای را زنده می‌کنند، و بخشی از کودکی و بزرگسالی من هستند. آن‌ها فقط اسباب‌بازی نیستند، بلکه دوستان صمیمی من هستند، همراهان خاموش لحظات شادی و غم. اولین عروسکم، خرسی قهوه‌ای رنگ و پشمالو بود که مادربزرگم به من هدیه داده بود. چشم‌هایش از مهر و محبت می‌درخشیدند و بوی آشنا و دلنشین مادربزرگم را می‌داد. سال‌ها با او خوابیدم، رازهایم را به او گفتم، و در آغوشش آرامش پیدا کردم. حالا که بزرگ‌تر شده‌ام، خزهایش کمی ریخته و یک گوشش کمی پاره شده، اما هنوز هم محکم در آغوشم می‌گیرمش و خاطرات شیرین کودکی‌ام را به یاد می‌آورم. بعد از خرس قهوه‌ای، عروسک‌های دیگری به جمع ما پیوستند. یک عروسک باربی با لباس‌های رنگارنگ، یک عروسک پارچه‌ای با موهای بلند و فر، و یک عروسک کوچک و بامزه که همیشه لبخند بر لب داشت. هر کدامشان شخصیتی خاص داشتند و در بازی‌های من، نقش‌های متفاوتی را ایفا می‌کردند. باربی، ملکه‌ی زیبایی بود، عروسک پارچه‌ای، دختر مهربان و دلسوز، و عروسک کوچک،خاطرات، دوستی، و گذشت زمان هستند. هر کدامشان داستانی برای گفتن دارند و هر کدامشان بخشی از من هستند. آن‌ها همراهان خاموش من هستند و همیشه در کنارم خواهند بود، تا زمانی که من آن‌ها را داشته باشم. و من همیشه از داشتنشان خوشحال خواهم بود. امید وارم بدردت بخوره