فعل شنیدن را به مضارع اخباری و التزامی صرف کنید

فعل "شنیدن" را در هر دو حالت (مضارع اخباری و مضارع التزامی) به صورت زیر صرف می‌کنیم: 1. **مضارع اخباری**: - من می‌شنوم - تو می‌شنوی - او می‌شنود - ما می‌شنویم - شما می‌شنوید - ایشان می‌شنوند 2. **مضارع التزامی**: - من بشنوم - تو بشنوی - او بشنود - ما بشنویم - شما بشنوید - ایشان بشنوند در اینجا، مضارع اخباری بیان‌کننده‌ی یک عمل یا واقعیتی در زمان حال است، در حالی که مضارع التزامی به معنای درخواست یا تأکیدی بر وقوع عملی در آینده یا فعلی است که باید انجام شود.