در این بیت از شعر، تشبیهی وجود دارد که به مقایسه بین دو عنصر میپردازد. ارکان تشبیه شامل مشبه (چیزی که به آن نسبت میدهیم)، مشبهبه (چیزی که به آن تشبیه میکنیم)، ادا (چگونگی یا نوع تشبیه) و حرف تشبیه (اگر وجود داشته باشد) است.
1. **مشبه**: نرگس (شخصی که خوابیده است).
2. **مشبهبه**: بنفشه (شخصی که بیدار است).
3. **ادای تشبیه**: اشاره به خواب و بیداری.
4. **حرف تشبیه**: در این بیت هیچ حرف تشبیه مستقیمی وجود ندارد اما مفهوم و حالتی مقایسهای از خواب و بیداری بین دو گل به تصویر کشیده شده است.
در اینجا شاعر به صورت غیرمستقیم به مقایسه دو حالت خواب و بیداری میپردازد، با تصویرسازی از گلها، بنفشه که به حالت خواب شبیه است و نرگس که بیدار است. این بیت تأکید دارد بر غفلت و بیداری در زندگی انسان.