سلام . بچه ها کی توضیح تمام آرایه ها و داره ؟ لطفا بفرسته

تلميح "تلميح" اشاره به آيات، احاديث، داستان ها و وقايع تاريخي ضمن شعر يا نوشته است. چند مثال: اشاره به داستان اسفنديار: آه اي اسفنديار مغموم/ تو را آن به كه چشم/ فروپوشيده باشي بيستون را عشق كند و شهرتش فرهاد برد واج آرايي "واج آرايي" تكرار يك صامت يا مصوت در كلام است به طوري كه موسيقي ايجاد كند و باعث زيبايي در كلام شود. شعر و عرش و شرع از هم خاستند/ تا كه عالم زين سه حرف آراستند رشته تسبيح اگر بگسست معذورم بدار/ دستم اندر ساعد ساقي سيمين ساق بود كنايه "كنايه" پوشيده سخن گفتن است؛ به اين معنا كه كلامي گفته مي شود كه معناي نزديك و ظاهري آن مد نظر نيست و اتفاقاً معناي دور آن منظور و مراد نويسنده يا شاعر است. چند مثال: تبارك االله از آن آب سير آتش فعل/ كه با ركاب تو خاك است با عنانت هوا منظور از آب سير و آتش فعل "اسب" است. دهر سيه كاسه اي است ما همه مهمان او/ بي نمكي تعبيه است در نمك خوان او سيه كاسه كنايه از "خسيس" است. رخسار صبح پرده به عمدا برافكند/ راز دل زمانه به صحرا برافكند به صحرا افكندن كنايه از "آشكارشدن" است. ايهام "ايهام" كلمه اي است ك