کلمه ای است که به نهاد نسبت داده می شود و با یکی از فعل های اسنادی (است، بود، شد، گشت و گردید) به کار می رود.
برای پیدا کردن مسند از فعل اسنادی می پرسیم:
چه؟ چه طور؟ چگونه؟
هوا «روشن» است. شما «آموزنده» بودید.
آسمان مثل یک «تبسم» شد. در کتابی بهار «معنا» شد.
متمم، بخشی از جمله است که برای کامل کردن معنای آن می آید.
متمم پس از حرف اضافه به کار می رود و فعل به آن نیاز دارد.
حرف های اضافه: از - به - با - بر - بی - برای - در - مثل - مانند - جز و ...
تأمل در «آیینۀ دل» کنی
صفایی به تدریج حاصل کنی
بزد تیر بر «چشم اسفندیار»
سیه شد جهان پیش آن نامدار
که گفتت«ت» برو دست رستم ببند ...(به تو)