بفرما:
1-به نام آفریننده ی هفت آسمان(کسی) که انسان را از مشتی خاک آفرید. (آفرینش انسان از خاک)
2-خداوندا بخشش خود را با ما همراه کن و از روی رحمت و لطف نگاهی به حال ما بینداز.(طلب لطف و رحمت خداوند)
3-تو روزی دهنده به هر پیدا و پنهانی و تو آفریننده ی هر دانا و نادان هستی.(خداوند آفریننده و روزی دهنده همگانی است)
4-چه خوش است آرزوی قلبی و آنچه بر زبان می رانم درباره تو باشد زیرا تو تمام وجودم هستی.(همه چیز از خداست و او بر همه چیز آگاه است)
5-وقتی در فصل بهار نمایان می شویاز چهره حق (که خودت هستی) نقاب را کنار می زنی.(جلوه خداوند در زیبایی های طبیعت)
6-روشنی رویت را بر روی خاک می اندازی و تصویر های شگفت آوری از خاک ایجاد میکنی.(زیبایی آفرینش از پرتو جمال الهی است)
7-گل به دلیل اشتیاقی که به تو دارد شکفته می شود (و می خندد) و به همین علت است که رنگ های بی شماری دارد.(عشق به خداوند موجب زیبایی پدیده هاست)
8-هرگونه که بخواهم تو را توصیف کنم باز هم تو بیشتر از بیان من هستی و مطمئن هستم که بدون تردید تو اصل حیات و زندگی هستی.(وصف ناپذیر خداوند.خداوند جوهر و ذات بشر است)
9-خداوندا من