اگر از جملهی تشبیهی، مشبه و وجه شبه و ادات تشبیه را حذف کنیم به نحوی که فقط مشبهٌبه باقی بماند، به این مشبهٌبه استعاره میگن. استعاره در حقیقت تشبیه فشرده هست. یعنی تشبیه رو اونقدر خلاصه و فشرده کنیم تا فقط مشبهٌبه از اون بمونه. وقتی که میگیم 'خورشید همانند گلی زرد بر باغ آسمان جلوهگر است'. خورشید را به گل زرد تشبیه کردیم. در تشبیه، دستکم مشبه و مشبهٌبه باید حضور داشته باشن و این جا هم خورشید که مشبه هست وجود داره و هم گل زرد که مشبهٌبه هستش. اما وقتی میگیم:
هزاران نرگس از چرخ جهانگرد
فرو شد تا برآمد یک گل زرد
مشبه (خورشید) رو نیز حذف کردیم و تنها مشبهٌبه رو گذاشتیم بمونه، یه چیز دیگه هم بگم که توی این بیت، گلزرد استعاره از خورشیده. به واسطهی همین حذف مشبه، درک استعاره اغلب دشوارتر از درک تشبیه است.