سلام بچه ها بارم بندی عربی رو دارین

دهم ادبیات موضوع صلح عینی پرواز ذهنی -----------------،------------ صلحِ پاکیزه هنگامی می تواند در جهان معنای قابل دیدن داشته باشد که انسان از منافع فردی و گاهی منافع قومی – قبیله ای ناسازگار با روح صلح ،چشم پوشی نماید. صلح دوستی را می توان در جوار احترام به ارزش های خالص و ناب انسانیت فراگرفت.و صلح هیچ گاه از هم فاصله ای نداشتند. اما در صلحِ موقتی که گاه جهان را از احساس های خوب مملو می کند، معلوم می شود که با وجود دوری از جنگ است که انسان قادر به ارتباط با موجودیت و وظیفه ی خود در جهان هستی می گردد. آن چنان که در ذات جنگ نیز، از هم گسیختگی روح و روان و پریشانی وجود دارد. در مورد معنی صلح نگرش های متفاوتی و جود دارد. بعضی آن را به دارویی مُسکن برای بیمار لاعلاج تشبیه می کنند. زیرا می دانند بیماری جنگ هرگز خوب شدنی نیست. اگر جنگ را به مثال آدمی فرض کنیم، از زبان او خواهیم شنید که او هم همواره نگران نابرابری هایی است که وجود دارد. تا زمانی هم که نابرابری ها، ظلم ، زیاده خواهی و قدرت طلبی وجود دارد، دروازه های جهان همچنان بر پاشنه ی جنگ می چرخد.بچه که بودم آرزو داشتم در آسمان پرواز کنم. به پرنده ها که نگاه می کردم از طرفی از پروازشان لذت می بردم و از طرفی دلم می خواست حتی اگر یکبار هم شده، جای آن ها در آسمان پرواز کنم! پرواز در میان ابرها چه حس قشنگی است. اما چه کنم که بالی برای پرواز نداشتم. در حیاط خانه مان دست هایم را مانند پر پرندگان می گشودم و دور تا دور حوض می دویدم تا شاید پاهایم از زمین جدا شوند و پرواز کنم! افکار دوران کودکی چه قدر سرشار از تخیل بودند! یکبار با هواپیما به مسافرت رفتیم. هواپیما که بلند شد احساس کردم از زمین جدا شده ام. انقدر خوشحال بودم که حد نداشت. از شیشه که به بال های هواپیما نگاه می کردم، با خود گفتم بال های هواپیما شبیه سازی شده از بال پرندگان است. پس من روی پرنده ی مصنوعی سوار شده ام! در اوج آسمان به ابرها می نگریستم. آسمان از آن بزرگ که شدم دنبال راه هایی می گشتم که یک موجودی را بدون بال به پرواز دربیاورم حتی به این فکر میکردم که آیا می شود چشمانم را ببندم و خود را در آسمان ها ببینم؟! آن روز برای این معمایم پاسخی را کشف کردم. دانستم اگر انسان از این عالم خاکی دل بکند و فکر و خیالش را خالی از هرگونه بیهودگی کند، می تواند پرواز کند حتی بدون بال! پروازی به سوی پروردگارش؛ همچون شهیدان… تازه فهمیدم که تمام شهدا از تعلقات دنیوی رها شده بودند تا توانستند بدون بال پرواز کنند. این جسم خاکی اگر دل بسته ی زمین خاکی نشود و به برترین ها بیندیشد، بی گمان خود را در آسمان معرفت الهی ❤️❤️❤️❤️❤️