گوهرتن و گوهر اصل دو واژه هستند که در ادبیات فارسی به کار میروند.
**گوهرتن**: این واژه به معنای «گروه و دستهای از گوهرها» است و معمولاً به عنوان نمادی از ارزش و زیبایی به کار میرود. در متون شعری و ادبی، گاهی به آن اشاره میشود که برای توصیف چیزی با ارزش و باارزش استفاده میشود.
**گوهر اصل**: این عبارت به معنای «جوهر حقیقی» یا «هسته اصلی» یک چیز است. در واقع، گوهر اصل به مفهوم درونی و بنیادین اشیاء اشاره دارد و معمولاً به نوعی عمق و ارزش درونی یک موضوع یا مفهوم خاص را تجزیه و تحلیل میکند.
این دو عبارت به ما کمک میکند تا به شناخت عمیقتری از مطالب و مفاهیم ادبی و زیباییشناسانه برسیم، و نمایانگر اهمیت کیفیت و جوهر در آثار هنری و ادبیات است.