در بررسی هیدروکربنها و ویژگیهای آنها، یکی از عواملی که بر نقطه جوش آنها تأثیر میگذارد، ساختار مولکولی و نوع پیوندهای بین اتمها است. به عنوان کلی، هیدروکربنها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند: هیدروکربنهای اشباع (آلیفاتیک) و هیدروکربنهای غیراشباع (معمولاً شامل پیوند دوگانه یا سهگانه).
هیدروکربنهایی که زنجیرههای کوتاهتری دارند (برای مثال، متان یا اتان) به طور معمول نقطه جوش کمتری دارند نسبت به هیدروکربنهای با زنجیرههای بلندتر (مثل هگزان یا اکتان). همچنین، هرچه تعداد پیوندهای دوگانه یا سهگانه بیشتر باشد، معمولاً نقطه جوش نیز کاهش مییابد.
به عنوان مثال:
- متان (CH₄) دارای نقطه جوش حدود -162 درجه سلسیوس است.
- اتان (C₂H₆) دارای نقطه جوش حدود -89 درجه سلسیوس است.
- پروپان (C₃H₈) دارای نقطه جوش حدود -42 درجه سلسیوس است.
بنابراین، در مقایسه بین هیدروکربنها، پلنگان با زنجیرههای کوتاهتر و نوع اشباع، معمولاً نقطه جوش کمتری خواهند داشت. در اینجا تشخیص اینکه کدام هیدروکربن دقیقاً نقطه جوش کمتری دارد نیز بستگی به گزینههای موجود شما دارد. اگر با دستههای خاصی از هیدروکربنها سوال دارید، لطفاً نام آنها را ذکر کنید تا به شما کمک بیشتری ارائه دهم.
