اگه میشه صفحه ۳۱و۳۲و۳۳روبفرستید

متن اول ادبی ( فارسی معیار ) است و متن دوم به صورت محاوره ای (گفتاری) بیان شده است -متن دوم از کلمات شکسته و گفتاری مانند داش، یهو، باشه و … استفاده شده است و همچنین نظم -و ترتیب جمله ها به صورت گفتاری می باشد؛ -جملات متن اول کوتاه و جملات متن دوم بلند تر و طولانی تر هستند، -در متن دوم از کلمات قدیمی و در متن اول از کلمات نو استفاده شده است<31>  هر وقت می نشینم و به زبان فارسی فکر می کنم فردوسی به یادم می آید و به خود می گویم این مرد چقدر بزرگ بود و چه خدمت عظیمی به کشور ایران کرد. زبان فارسی را در زیر چتر خودش درآورد و در طول تاریخ برای همه مردم این سرزمین مانند مادر مهربان بود. زبان فارسی یک عالم همراه و دلنشین دارد که در گوشه و کنار ایران و جهان و همیشه با همه گویش ها لهجه های ایرانی در داد و ستد است و رفتارهایی دوستانه دارد. فارسی و دیگر زبانهای ایرانی کلمه هایی را به یکدیگر قرض می‌ دهند و از توانایی های همدیگر بهره می گیرند و این باعث می شود که هر دو طرف همیشه قوی و پابرجا باشند. غیر از فردوسی بزرگان دیگری هم به زبان فارسی و فرهنگ کشور ایران یاری رساندند. بزرگانی همچون بوعلی سعدی فارابی مولوی حافظ ملاصدرا و در زمان ما شهریار مطهری حسابی و غیره. همه این استادان فرزندان این میهن عزیز هستند. که در دامان فرهنگ ایران اسلامی و زبان فارسی پرورش یافتند.<32> 33 هم گفته بشینید با دوستان حرف بزنید جوتب نداره تاج ✨✨✨❤️