معنی درس ۴ روبفرستین معرکه میدم

معنی: آداب گفتار لِلْکَلامِ آدابٌ یَجِبُ عَلَی الْمُتَکَلِّمِ أَن یَعْمَلَ بِها وَ یَدْعُوَ الْمُخاطَبینَ بِکَلامٍ جَمیلٍ إلَی الْعَمَلِ الصّالِحِ، وَ أَن لا یُجادِلَهُم بِتَعَنُّتٍ. معنی: ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا پروا کنید و سخنى استوار بگویید. سخن گفتن، آدابی دارد که سخن گوینده باید به آنها عمل کند و به سخنی زیبا مخاطبان را به کار درست دعوت کند و به قصد مچ گیری با آنها ستیز نکند. ﴿ادُعْ إلیَ سَبیلِ رَبِّكَ باِلْحِکمَةِ وَ الْمَوعِظةَِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُم باِلَّتی هِیَ أَحسَنُ﴾ معنی: دانش و اندرز نیکو به سوی راه پروردگارت فرا بخوان و با آنان با شیوه ای که نیکوتر است ستیز کن. وَ یَجِبُ أَنْ یَکونَ عامِلاً بِما یَقولُ، حَتَّی یُغَیِّرَ سُلوکَهُم ﴿لِمَ تَقولونَ ما لا تَفْعَلونَ﴾ معنی: و باید که به آنچه می گوید عمل کننده باشد، تا رفتارشان را تغيير دهد، (چرا چیزی را می گویید که به آن عمل نمی کنید؟) وَ یَجِبُ أَنْ یُسَلِّمَ قَبْلَ التَّکَلُّمِ «اَلسَّلامُ قَبْلَ الْکَلامِ.» معنی: و باید پیش از سخن گفتن سلام کند. سلام کردن پیش از سخن گفتن کَما یَجِبُ أَن یَکونَ کَلامُهُ لَیِّناً وَ أنْ یکونَ عَلَی قَدرِ عُقولِ الْمُستَمِعینَ، لِکَی یُقْنِعَهُم وَ یَکْسِبَ مَوَدَّتَهُم. معنی: همان طور که باید سخن او نرم و به اندازه خرد شنوندگان باشد تا آنان را قانع کند و دوستی آنان را به دست بیاورد کَلِّمِ النّاسَ عَلیٰ قَدْرِ عُقولهِمِ» رَسولُ اللهِ (ص)، وَ «عَوِّدْ لِسانَكَ لیٰنَ الْکَلامِ.» معنی: با مردم به اندازه عقلشان سخن بگو. پیامبر خدا؛ و زبانت را به نرمی سخن عادت بده. وَ عَلَیهِ أَن لا یتَکَلَّمَ فی ما لَیسَ لَه بِهِ عِلْمٌ، ﴿وَ لا تَقْفُ ما لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾ معنی: و باید (بر اوست) که در چیزی که در آن دانشی (آگاهی) ندارد سخن نگوید. (از چیزی که بدان آگاهی نداری پیروی مکن) وَ عَلَیه أَنْ لا یَتَدَخَّلَ فی مَوضوع یُعَرِّضُ نفَْسَهُ للِتهُّمَِ «اتِقَّوا مَواضِعَ التهُّمَِ» معنی: و باید (بر اوست) که در موضوعی دخالت نکند که خویشتن را در معرض تهمت قرار دهد. از جایگاه های تهمت بپرهیزید. اَلْمُتَکَلِّمُ یُعْرَفُ بِکَلامِهِ. «تَکَلَّموا تُعْرَفوا، فَإنَّ الْمَرْءَ مَخْبوءٌ تَحْتَ لِسانِهِ.» معنی: سخنگو با سخنش شناخته می شود، سخن بگویید تا شناخته شوید؛ زیرا انسان زیر زبانش نهان است. فی بَعضِ الْأَوقاتِ قُدرَةُ الْکَلامِ أَقوَی مِنَ السِّلاحِ. «رُبَّ کَلامٍ کَالْحُسامِ» معنی: در برخی اوقات، قدرت سخن از سلاح قوی تر است. چه بسا سخنی مانند شمشیر باشد وَ رُبَّ کَلامٍ یَجلِبُ لَكَ الْمَشاکِلَ. «فَکِّرْ ثُمَّ تَکَلَّمْ تَسلَمْ مِنَ الزَّلَلِ» معنی: و چه بسا سخنی که برایت مشکلات بیاورد، فکر کن، سپس سخن بگو تا از لغزش در امان بمانی یَجِبُ عَلَی الْإنسانِ الِاجْتِنابُ عَنْ ذِکْرِ الْأقوالِ الَّتی فیهَا احْتِمالُ الْکِذْبِ. «لا تُحَدِّثْ بِما تَخافُ تَکذیبَهُ.» معنی: انسان باید از ذکر سخنانی که در آن احتمال دروغ هست دوری کند. چیزی را نگو که از تکذیب آن می ترسی طوبیٰ لِمَنْ لا یَخافُ النّاسُ مِنْ لِسانِهِ. «مَنْ خافَ النّاسُ مِنْ لِسانِهِ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ النّارِ.» معنی: خوشا به حال کسی که مردم از زبانش نمی ترسند. هرکس مردم از زبانش بترسند از اهل آتش (دوزخیان) است وَ مِنْ آدابِ الْکَلامِ قِلَّتُهُ، «خَیرُ الْکَلامِ ما قَلَّ وَ دَلَّ» معنی: و از آداب سخن کمی آن است. بهترین سخن، آن است که کم باشد و دلالت کن