به فعل هایی گفته می شود که بوسیله آن چیزی را به چیز دیگر نسبت می دهند.
( اسناد یعنی نسبت دادن صفتی یا حالتی به کسی یا چیزی )
در جمله 'آسمان تاریک شد.' تاریک شدن به آسمان نسبت داده شده است.
فعل های اسنادی محدود ولی پر کاربرد هستند. این فعل ها عبارتند از: است، بود، شد، گشت، گردید و فعل های مشابه آنها مانند: هست، نیست، بود، باشد، باد، شود ، می شود، خواهد شد، شده است و فعلهایی که از این خانواده هستند.
این فعلها در زمانهای مختلف بصورت مثبت یا منفی، امر یا نهی کاربرد دارند.
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد.
بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود.
نکاتی درباره فعل های اسنادی:
۱) اگر فعل های (است، هست، نیست، بود، باشد ) معنی 'وجود داشتن یا قرار داشتن' بدهد اسنادی نیست. مانند:
کیفم روی میز است. یعنی کیفم روی میز قرار دارد، بنابراین فعل 'است' غیر اسنادی است.
او در کلاس نیست. یعنی او در کلاس وجود ندارد.
بود،اما در میان ما نبود مهربان و ساده و زیبا نبود (قیصر امین پور)
بود و نبود در مصراع اول غیر اسنادی است چون معنی وجود داشت/نداشت می دهد اما نبود در مصرع دوم اسنادیست چون مهربان نبودن را به خدا نسبت میدهد.
***اینارو بخون
فک کنم نیست غیر اسنادی هست