در بیابان گر به شوق کعبه، خواهی زد قدم سرزنشها گر کُند خار مُغیلان، غم مخور
ای انسان هدف تو رسیدن به خداونده واین دنیا پر از مصیبته پس برای رسیدن باید تحمل کنی یا ای انسان اگر تو میخواهی زیارت خانه خدا بری تو بیابان پر از خاره ممکنه اذیت بشی ولی چون هدفت زیارته پس باید خار رو باید تحمل کنی معنیش این میشه
اگر ما نیز در زندگی بر اساس علایق خود قدم در مسیری گذاشتیم؛ نباید از سختیها و درشتیهای راه، ناراحت و اندوهگین یا نومید شویم
فک کنم اونی. که خودتم گفتی درسته