در سوال مطرح شده، به بیت معروفی از شعر "شاعر بزرگ" اشاره شده است: "در بسته تا به کی در محبس تنی". این بیت به نوعی به محدودیتها و قید و بندهایی که انسانها با آن مواجه هستند، اشاره دارد.
جسم انسانی در این بیت به "محبس" تشبیه شده است، به معنای زندانی که فرد در آن محبوس شده و آزادی ندارد. این تشبیه نشاندهنده آن است که وجود مادی و جسمانی انسان میتواند او را در محدودیتها و قیدهای مختلفی نگهدارد، در حالی که روح و فکر انسان تمایل به آزادی و پرواز دارند.
به طور کلی، این بیت به تضاد بین آزادی روح و محدودیتهای جسم اشاره میکند. در واقع، شاعر با این تشبیه میخواهد حس درد و محدودیت را که انسانها در زندگی با آن روبرو هستند، به تصویر بکشد.