سلام دوستان اگه میشه نگارش صفه 46 رو بفرستید و ممنون میشم که از گوگل نباشه وبه هرکس که بفرسته تاج میدم.

به نام خدا روزی روزگاری دو کشاورزی بودند که یکی از آنها در فصل کاشت خیلی کار میکرد اما دیگری همیشه خسته بود و برای زمین کشاوزی اش تلاش زیادی نمی کرد. کشاورزی که هر روز صبح برای زمین اش تلاش می کرد تا محصولی خوب وسالم به او دهد ولی آن دیگری همیشه آن دیگری همیشه از آن فصل لذت می برد و تفریح میکرد اما بعد از مدتی که گذشت کشاورز تصمیم گرفت زمین خود را آبیاری کند و بزر بکارد اما بعد از مدتی که کشاورز اولی که داشت محصول خود را گشت میکرد او نتیجه ای نمی گرفت چون برای محصولش تلاش نکرده بود. نتیجه میگیریم که هرچه بیشتر تلاش کنی بیشتر نتیجه می گیریم که این مثل مربوط به این داستان است هرکه بامش بیش برفش بیشتر.