واژه "واجآرایی" به معنای تکرار صداها در یک واژه یا عبارت است. در علوم و فنون ادبی، این مفهوم معمولاً در زمینههای شعر و نثر بررسی میشود.
در اینجا گفته شده که "واجآرایی صامتها از مصوتها محسوستر است." این جمله به این معناست که وقتی بخواهیم به واجهای زبان دقت کنیم، تکرار صامتها (حروف بیصدا) معمولاً راحتتر و محسوستر از تکرار مصوتها (حروف صدادار) است.
به عبارت سادهتر:
- **صامتها:** حروفی هستند که زمان تلفظ صدای بیشتری تولید نمیکنند (مانند ب، پ، ت، د و...).
- **مصوتها:** حروفی هستند که هنگام تلفظ صدا تولید میکنند (مانند الف، او، ای و...).
حالا اگر در یک شعر یا متن ادبی به تکرار صامتها دقت کنیم، معمولاً این تکرار بیشتر جلب توجه میکند و حس قویتری را به خواننده منتقل میکند، در حالی که تکرار مصوتها ممکن است کمتر به چشم بیاید یا در دستگاه موسیقایی متن کمتر اثر بگذارد.
در نتیجه، اشعار و متون ادبی که در آنها صامتها به شکلی متوازن و هنرمندانه به کار رفتهاند، معمولاً تاثیرگذاری بیشتری دارند.