سلام میشه شعر گردانی صفحه ۴۱ رو بفرستید البته از گوگل نباشه لطفا سریع معرکه فراموش نخواهد شد ...

وااای منم همینو نیاز دارم

عشق از معدود کلماتی است که در این عالم بی همتا نمیتوان آن را با یک کلمه و یا حتی با چند صد جلد کتاب توصیف کرد. بعضی ها میگویند عشق احساس دوست داشتنی است که از محبت فراوان پدید میاید و از حد می گذرد و میشود عشق. این حرفی کاملا پوچ است. عشق احساس نیست. عشق خود ذات است. عشق منشا حیات است. عشق شور زندگیست. عشق انقلابیست بس قوی تر از انقلاب کبیر فرانسه. انقلابی که نه خود انسان بلکه تمام هدف انسان از حیات را دگرگون می سازد. انقلابی که روح انسان را صیقل می دهد و به عرض آسمان ها میگشاید و عاشق را نزد خالقش عزیزتر می دارد. عشق خیلی بیشتر از یک احساس پوچ و بی فایده است که تنها قادر است نیازهای جسمی عاشق را برطرف سازد. عاشق نگاه معشوق خویش را مرهمی می داند بر کهنه زخم های قلب خویش و گوشه چشمی از معشوق را با هیچ چیز این دنیا معاوضه نمیکند. زیرا عشق در قلب و وجود آدمی نفوذ میکند و هیچ چیز مادی نمیتواند جای خالی آن را پر کند، مگر خدای عزوجل. عشق کلمه ای مقدس است. آن را به هرکسی ابراز نکنیم و تقدس آن را از بین نبریم. امید آنکه عشق واقعی را نسبت به خدایمان ابراز کنیم و عاشق او باشیم و نه بندگان او …