جواب معرکه
آب: سلام درخت! من انرژی و حیات را به تو میآورم. بدون من، تو نمیتوانی رشد کنی، سبز باشی و میوه بدهی. من از آسمان به زمین میبارم و به ریشههای تو زندگی میبخشم. آیا میدانی که چقدر برای زنده ماندن به من وابستهای؟ درخت: سلام آب! بله، من به تو نیاز دارم، اما فراموش نکن که من نیز نقش مهمی در طبیعت دارم. من اکسیژن تولید میکنم و کربن دیاکسید را جذب میکنم. به همین خاطر، به تعادل اکوسیستم کمک میکنم. بدون من، تو نمیتوانی تنها بمانی؛ زیرا خالی از اکسیژن خواهی شد. آب: صحیح است، ولی بدون آب، دنیای تو بیمعنا خواهد بود. من به خاک نفوذ میکنم و مواد مغذی را به ریشههایت میرسانم. در فصلهای خشک، من هستم که تو را زنده نگه میدارم. درخت: و من هستم که پس از بارش باران، زمین را حفظ میکنم و از فرسایش خاک جلوگیری میکنم. ریشههای من به جذب آب کمک میکنند و باعث میشوند که آب به سفر خود در طبیعت ادامه دهد. ما باید با هم کار کنیم تا زندگی در زمین پایدار باقی بماند. آب: این درست است. ما بخشی از چرخه زندگی هستیم و تنها با همکاری میتوانیم باقی بمانیم. بیایید تلاش کنیم تا همیشه این ارتباط را حفظ کنیم. درخت: حالا که فکر میکنم، میبینم که با هم میتوانیم جاذبهای بسازیم که به نسلهای آینده زندگی ببخشد. این مناظره نشاندهنده رابطهی پیچیده و وابستگی متقابل آب و درخت در طبیعت است.
معرکه یادت نره ها!