سلام بچه‌ها اگه میشه ی خاطره از شب ماه رمضان بگید.مال خودتون باشه

بچه بودم ی همسایه داشتیم که هر موقع سحرها لامپ خونه مون خاموش بود میفهمید خواب موندیم و بیدارمون می کرد😍 چیزی که یادمه اولین بار 9 سالگی فقط دو روز روزه ی کامل گرفتم ، روزای دیگه یا کله گنجشکی یا اینکه پا میشدم سحری میخوردم بعد سر صبح بوی نیمرو با روغن حیوونی کسی که روزه نبود بهم میخورد، روزه م رو می شکستم .😣یعنی فقط به عشق نیمرو 😣😁 ولی کلا روند روزه گیری من با مدتها سحری خوردن بدون روزه گرفتن آغاز شد 😊 ی خاطره ی خوبم برای سه سال پیشه . که عصر نوبت دکتر داشتم و فرستادم آزمایش خون بدم. اذانو گفتن و جایی نبود آب گرم بفروشن، . خلاصه تو ماشین فقط شیشه های آب دست مردمو می دیدم و مثل نقی معمولی توی دوره ی تمرین قبل مسابقه کشتی ، هلاک یکم اب بودم. سر خیابون که پیاده شدیم به مادرم گفتم ازین دکه برام آب گرم بخر. آقای فروشنده فهمید برای روزه داره آب رو داد و گفت مهمون عمو ! اون یک لیوان آب گرم اینقدر بهم چسبید چون فهمیدم هنوزم هستن افرادی که ثواب افطاری دادن به روزه دار رو درک می کنن😍 اون یک لیوان آب گرم یکی از بهترین افطاری هایی بود که دعوت شده بودم😍❤ دیگه اینکه چند ساله تنها روزه می گیرم. بی سر و صدا می شینم تو آشپزخونه و سحری میخورم. خبری از هم روشن کردن تلویزیون نیست فقط با هنذفری رادیو گوش می کنم. خیلی هم دوست دارم برنامه ی سحرای شبکه سه با اجرای آقای خداپرست رو ببینم که نمیشه.