به سوال زیر جواب دهید.

این مصراع اشاره به مفهومی فلسفی دارد که بر تساوی و یگانگی زمان و مکان دلالت دارد. در اینجا شاعر بیان می‌کند که در جهان اثری از تفاوت میان شب و روز وجود ندارد، به این معنا که همه چیز در وحدت و یگانگی خود به سر می‌برد. این بیان ممکن است نشان‌دهنده هماهنگی و یکپارچگی طبیعت یا تأکید بر یک حقیقت عمیق‌تر باشد که فراتر از زمان و مکان است.

اینکه در اول بهادر شب و روز مساوی هست