ا مردم شریف ایران توجه فرمایید خرمشهر آزاد شد.
حرف ندا: “ا” (الف ندا)
منادا: “مردم شریف ایران” (مخاطب خطاب شده است).
نتیجه: این جمله منادا دارد.
ای تبهکار دروغگو ف پس کار تو بود
حرف ندا: “ای”
منادا: “تبهکار دروغگو” (مخاطب خطاب شده است).
نتیجه: این جمله منادا دارد.
آرش کولر را خاموش کن .
حرف ندا: در اینجا “آرش” مستقیماً مورد خطاب قرار گرفته و ضمناً فعل جمله (خاموش کن) به صورت مفرد خطاب به اوست، اما حرف ندی مانند “ای” یا “یا” وجود ندارد که نشانهی ظاهری منادا باشد. با این حال، در بسیاری از دستهبندیهای دستور زبان، اسم علم در ابتدای جمله که مستقیماً مخاطب فعل است، در حکم منادا (بدون حرف ندا) در نظر گرفته میشود. اما اگر بخواهیم سختگیرانه به دنبال حرف ندا باشیم، این جمله فاقد حرف ندا است.
امروز تو به مدرسه ای آمدی که سالها پیش در آن درس می خواندی .
این جمله یک جمله خبری است که در آن “تو” ضمیر فاعلی است و هیچ اسمی برای خطاب کردن به کار نرفته است.
نتیجه: این جمله به وضوح منادا (چه با حرف ندا و چه بدون آن) ندارد.
پاسخ نهایی:
جملهای که در آن منادا وجود ندارد، گزینه چهارم است.
۴- امروز تو به مدرسه ای آمدی که سالها پیش در آن درس می خواندی .
این جمله خبری است و هیچ کس یا چیزی در آن مورد خطاب قرار نگرفته است.
اگر باز هم سوالی در مورد دستور زبان فارسی داشتید، حتماً بپرسید!
معرکه