اگر بتوانیم یک عبارت جبری را به صورت حاصل ضربی از دو یا چند عبارت بنویسیم ، می گوییم آن را تجزیه کرده ایم.
٭تجزیه ی یک عبارت ، عمل عکس توضیع پذیری است و همان فاکتور گیری است.
فاکتورگیری:حالا اگر عکس عملیات فوق را انجام بدهیم یعنی عبارت جبری رو انجام بدیم یعنی عبارت جبری رو به ضرب تبدیل کنیم ، در واقع عبارت جبری رو تجزیه می کنیم. بنابراین برای تجزیه ی یک عبارت جبری، عامل یا بخش مشترک دو یا چند جمله رو پیدا می کنیم و بیرون پرانتز می نویسیم. برای پیدا کردن قسمت مشترک ، می تونیم عبارت هارو به صورت ضرب بنویسیم (مانند مشخص کردن ب.م.م)و حرف و اعدادی که در جملات مشترک هستند رو پیدا کنیم بعد عامل های مشترک رو بیرون پرانتز و عامل های غیر مشترک که باقی موندند رو داخل پرانتز می نویسیم.