عوامل متعددی در مقرون به صرفه شدن یک معدن دخالت دارند. علاوه بر حجم و غلظت مواد معدنی، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
1. **هزینه استخراج**: هزینههای مربوط به استخراج مواد معدنی نقش مهمی دارند. اگر هزینه استخراج پایین باشد، معدن مقرون به صرفهتر خواهد بود.
2. **قیمت بازار**: قیمت جهانی مواد معدنی تأثیر بسزایی در به صرفه بودن معدن دارد. اگر قیمتها بالا باشند، حتی معادن با غلظتهای پایینتر هم میتوانند به صرفه باشند.
3. **دسترسپذیری زیرساختها**: وجود زیرساختهای مناسب مانند جادهها، حمل و نقل و امکانات انرژی در نزدیکی معدن، میتواند هزینهها را کاهش دهد و به صرفه بودن آن را افزایش دهد.
4. **فنآوری استخراج**: استفاده از فناوریهای نوین و بهینهسازی فرآیندهای استخراج میتواند هزینهها را کاهش دهد و موجب بهرهوری بیشتر شود.
5. **محیط زیستی و مجوزها**: مسائل زیستمحیطی و نیاز به اخذ مجوزهای لازم برای فعالیت در معدن نیز بر هزینهها و به صرفگی تأثیر میگذارد.
6. **دسترسپذیری و کیفیت نیروی کار**: توانایی در دسترسی به نیروی کار ماهر و با کیفیت نیز میتواند بر هزینهها و کارایی عملیات تأثیر بگذارد.
با توجه به این عوامل، یک معدن میتواند به صرفه یا غیر به صرفه باشد و این به تحلیل دقیق و جامع از شرایط محیطی، اقتصادی و فناوری نیاز دارد.